2.علایم خفیف کم کاری تیرویید از قبیل خستگی درد عضلانی و گیجی ممکن است از نظر بیمار یا خانواده به عنوان فرایند طبیعی سالمندی تلقی شود

3.طی درمان باید مراقب تداخل هورمونهای تیروییدی با سایر داروها باشید هورمونهای تیروییدی ممکن است باعث افزایش گلوکز خون شوند بنابراین لازم است دوز انسولین یا داروهای ضد دیابت تنظیم شود

4. بیمار باید در فعالیتها در محدوده توانایی اش برای جلوکیری از عوارض بی حرکتی شرکت کند.

.5ر بیماران مبتلا به کم کاری تیرویید  به علت تغییر وضعییت دفع وسوخت و ساز مواد تضعیف وضعیت تنفسی  و کاهش  سرعت متابولیسم تجویز داروها باید با رعایت کامل احتیاط انجام شود.

.6بیمار باید برای کاهش لرز از پتو و لباس اضافی استفاده کند از به کار بردن بالشتکهای گرماده یا پتوهای برقی خودداری شود زیرا خطر گشاد شدن عروق محیطی و به دنبال ان اتلاف بیشتر گرمای بدن و احتمال بروز کلابس عروقی افزایش می یابد.

7..پس از درمان موقیت امیز کم کاری تیرویید وبهبود علایم بعضی از بیماران با یاداوری پیشرفت و تشدید علایم دچار افسردگی یا خشم می شوند باید بیمار و خانوادهاش اگاه باشند که علایم و ناتوانی در تشخیص امری شایع است و قسمتی از سیر بیماری کم کاری تیرویید را تشکیل می دهد . گاهی اوقات بیمار وخانواده اش در ارتباط با مسایل و واکنشهای هیجانی به کمک و مشاوره نیاز پیدا می کنند.

8.بیما باید چگونگی مصرف داروها و نیز اثرات مثبت و عوارض جانبی انها را به طور کامل بداند و در صورت بروز مشکل به پزشک خود مراجعه کند.

 9.صرف داروهای تجویز شده را حتی پس از رفع علایم ادامه دهید.

10.بیمار وخانوادهاش معمولا نسبت به تغییرات ناشی از کم کاری تیرویید بسیار نگران هستند پرستار به انها اطمینان می دهد که بسیاری از علایم پس از بهبود از بین میرود.

11.لزوم انجام ازمایشات دوره ای  و نشانه های مصرف کمتر یا بیشتر از حد مورد نیاز داروها را بدانید ودر صورت بروز مشکل با پزشک مشورت کنید.

12.رژیم غذاتی مناسب برای کاهش وزن و پیشگیری از عوارض رژیم کم کالری سرشار از فیبر مثل سبزیجات و با مایعات فراوان است.

13.به بهداشت و اجتناب از عفونت والودگی اهمیت فراوان دهید.  

     چک کردن علایم حیاتی برای بررسی نبض وکاهش درجه حرارت وافزایش وزن بدون دریافت غذا

       به بیمار گفته شود اگر کم کاری تیروئید پیشرفت کند واکنشهای عاطفی کُند وعملکرد داروهای ارام بخش و خواب آور افزایش  می یابد

     بیمار را به تنفس عمیق و سرفه تشویق کنید

     داروهای خواب اور با احتیاط مصرف شود

     بیمار را به انجام فعالیتهائی  که در محدوده تحمل اوست تشویق کنید